Το 1829 ο Βρετανός Γουίλιαμ Τζορτζ Χόρνερ παρουσίασε στο Regent’s Park Coliseum τον πρώτο ανελκυστήρα, μπροστά σε ένα απηυδισμένο από το ανέβασμα των σκαλιών πλήθος Λονδρέζων. Το πλήθος βέβαια συνέχισε να βλαστημά θεούς και ανθρώπους ανεβαίνοντας σκάλες καθώς η εν λόγω συσκευή χρησιμοποιούνταν κυρίως για την ανύψωση φορτίων και όχι επιβατών- τα μικρής αντοχής και αξιοπιστίας σχοινιά δεν επέτρεπαν και πολλά πειράματα με έμψυχο <<υλικό>>.Ο πρώτος επιβατικός ανελκυστήρας έκανε την εμφάνιση του αρκετά χρόνια αργότερα, το 1853, χάρη στις προσπάθειες του Αμερικάνου Ελίσα Γκρέιβς Οτις. Η πατέντα του Οτις παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση του Crystal Palace στη Νέα Υόρκη και περιλάμβανε μια διάταξη αρπάγης (γάντζου δηλ.) που σφηνωνόταν στους οδηγούς, επάνω στους οποίους κινούνταν το όχημα μόλις έπαυε να ασκείται δύναμη στο σχοινί ανύψωσης. Προκειμένου να αποδείξει στ συγκεντρωμένο πλήθος την ασφάλεια που πρόσφερε η εφεύρεση του, ο ίδιος ο Οτις μπήκε μέσα στο ασανσέρ (αρκέτα μέτρα πάνω από το έδαφος) και ζήτησε από κάποιον να κόψει το σχοινί με ένα τσεκούρι. Το σχοινί κόπηκε αλλα δεν συνέβη απολύτως τίποτε. Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι επιβατικοί ανελκυστήρες τέθηκαν σε λειτουργία στα μεγάλα καταστήματα Haughwont της Νέας Υόρκης. Ηταν ατμοκίνητοι, ανέβαιναν σε ύψος πέντε ορόφων σε λιγότερο από ένα λεπτό και χωρούσαν αναρίθμητες σακούλες ψώνια.
Αυτό που δεν ξέραμε: Αρκετά χρόνια νωρίτερα ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ έκανε ευρύτατη χρήση ενός πρωτόπλαστου των ασανσέρ. Η <<ιπτάμενη καρέκλα>> του στις Βερσαλλίες παρείχε στην Αυτού Μεγαλειότητα πλήρη πρόσβαση στην κάμαρα της ερωμένης του, τα διαμερίσματα της οποίας βρισκόταν ακριβώς έναν όροφο πάνω από τα δικά του. Με τη βοήθεια αντίβαρου α γάλλος βασιλιάς <<διακτινιζόταν>> από το δικό του μπαλκόνι του πρώτου ορόφου στο μπαλκόνι και στην κλίνη της Μαντάμ Σατορού του δευτέρου.